(23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı nedeniyle çocuklardan büyüklere mektup var.)

“Sayın Büyükler,

Bize Atamızın armağanı 23 Nisan’ın yalnız biz çocuklar için değil, bütün ulusumuz için çok önemli bir gün olduğunu öğrettiniz “çünkü bu bayram aynı zamanda kulluktan yurttaşlığa geçişimizi simgeliyor.” dediniz. 
Çocuklara bayram armağan eden ilk ve tek ulus olmakla övünmemizi sağladınız.
Üstüne 1990’da Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni imzaladınız, ne iyi ettiniz.

O sözleşmede “Her birey on sekiz yaşına kadar çocuk olarak kabul edilir. Her çocuk vazgeçilmez haklara sahiptir.” deniyor. Bilmiyor musunuz?

O sözleşmede çocuk haklarının bütün çocukları kapsadığı yazıyor. Bilmiyor musunuz?

O sözleşmede “Yaşamak, her çocuğun temel hakkıdır ve herkesin ilk görevi çocukların yaşamını korumaktır.” deniyor. Bilmiyor musunuz?

O sözleşmede “Devlet, çocukların hiçbir zarara uğramaması için her türlü önlemi almakla yükümlüdür.” deniyor. Bilmiyor musunuz?

“Çocukların okula gitme, oyun oynama hakkı vardır. Onlar yetişkinler gibi çalıştırılamazlar.” deniyor. Bilmiyor musunuz?

Oysa siz, bizi cezaevlerine kapatıp şiddet ve işkence görmemize neden oluyorsunuz.

Bizi ihmal ediyorsunuz; cinsel istismarımıza, hatta ölmemize göz yumuyor; bunları yapanları cezasız bırakıyorsunuz.

Sağlık haklarımızdan yeterince yararlandırmıyor, yaşam hakkımızı elimizden alıyorsunuz.

Eğitimde fırsat eşitliğinden yararlanmamız için gerekli önlemleri almıyor, bizi küçük yaşta evlenmeye mahkûm ediyorsunuz.

Çocukluğumuzu bilemeden işe koşuyor, yasa dışı yollarla çalıştırıyorsunuz.

Çığlıklarımıza kulaklarınızı tıkıyorsunuz.

SAYIN BÜYÜKLER,

HER 23 NİSAN’DA BİZİ KOLTUKLARINIZA OTURTUP BİZE NE KADAR ÖNEM VERDİĞİNİZİ GÖSTERMEYE ÇALIŞIRSINIZ

LÜTFEN BU 23 NİSAN’DA YALANCIKTAN BİZE DEĞER VERİYORMUŞ GİBİ YAPMAYIN!

LÜTFEN BU 23 NİSAN’DA, BİR KERECİK DE, SİZ BİZİM YERİMİZE GEÇİN!

SİZ BİZİM YERİMİZE GEÇİN VE NELER YAŞADIĞIMIZI ANLAYIN Kİ “23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMIMIZ” KUTLU OLABİLSİN!